Jesteśmy uczniami małej wiejskiej szkoły. Do naszej szkoły uczęszcza niewiele ponad 100 uczniów. Nasze zainteresowanie akcjami charytatywnymi zaczęło się około roku 2003. Wtedy to na zaproszenie Pani Doroty Iskry, dyrektora szkoły, przyjechał do nas ks. Marek Kowalski misjonarz ze zgromadzenia Salezjanów.          

                       Opowiedział nam o swoim pobycie w Afryce, o trudnych warunkach życia naszych rówieśników oraz o tym, jak można im pomóc. Swoją opowieść ilustrował slajdami. Pokazał nam też pamiątki przywiezione z misji. Spotkanie było tak ciekawe, że nikt nie chciał opuszczać sali.

                       Ksiądz Marek zaprosił nas do muzeum misyjnego przy Salezjańskim Ośrodku Misyjnym w Warszawie. Oczywiście odwiedziliśmy to muzeum przy najbliższym pobycie w stolicy. Bardzo nam się podobało. 

                       Kilka miesięcy po spotkaniu z misjonarzem dojrzała w nas decyzja o adopcji na odległość.Złożyliśmy stosowną deklarację, w której zobowiązaliśmy się do pokrycia kosztów nauki chlopca z Afryki, którego wskaze nam Ośrodek Misyjny.

                        Niedługo potem otrzymaliśmy odpowiedź z SOM - u i fotografię naszego kolegi. Ma na imię Madalitso i mieszka w Malawi. Przerwał naukę na etapie klasy III szkoły podstawowej, gdyz jego matki nie bylo stać na opłacanie nauki, ponieważ Madalitso byl sierotą.

                       Nasze działanie rozpoczęliśmy od ustawienia w kazdej klasie skarbonki, do której wrzucaliśmy drobne ofiary (zwłaszcza w okresie Adwentu i Wielkiego Postu). Zorganizowaliśmy tez dyskoteki "misyjne", z których dochód przeznaczaliśmy dla naszego kolegi. Na jednej z dyskotek zorganizowaliśmy loterię fantową, a w okresie Świąt Bożego Narodzenia rozprowadzaliśmy własnoręcznie wykonane karty świąteczne. 

                      Dzięki naszemu wsparciu Madalitso ukończył szkołę podstawową. W jego imieniu korespondował z nami ks. misjonarz A. Panachida, a po jego przeniesieniu do Zambii, ks. misjonarz P. Skolasiński.

                     Od stycznia 2011 r. objęlismy opieką Pasinę Nyambura.

 

 

 

 

Rok 2017 - list od Pasiny

pasina.pdf

pasina2.pdf